Gecenin Tozugün nasırlı ellerinde gecenin koşar adım gider zaman tozunu silkelerim sisler düşer yorgun kentin üzerine gözlerimi perdeler ıslanır şebnemden kirpiklerim duyulur uzaklardan hicranın ayak sesleri kaçar adım ökçelerim kaldırımları tökezlerim hüzünler saklanır eski sokakların her bir köşesine duyulmaz karanlığın çığlığı görünmez umudun gölgesi kesilir nefesim nimbus bulutları çöker ayrılığın üzerine hayatın dikeni batar elime tutulur dilim her dem içerim müebbet bakışlarını sarılırım hasretin ellerine bedenim buza keser gecenin kör karanlığı işler içime yardan da serden de geçerim. Saba35 |
saygılarımla,