zamanın zehriyoksun bende olan ben’desin karşımdasın hoyrat akşamın kollarından aldım seni dudağımda şarkısın şiirsin geceler boyu kalemim kanında dumanını nefes nefes çektiğim sigaramsın dudaklarımı öpen kadehsin yoksun vuslat hiç çalmayacak kapımı elem ipe serili ayrılık kiri bulaşmış yakama yalnızlığın katranı içimde dönmeyeceksin yoksun hiç gelmeyecek umut yüklü katarlar son tren kalkacak İsrafil Sûr a üfleyecek gelmeyeceksin karadul örümceği karnında kum saati zaman akıtacak zehrini eşleşmeden kendini yiyecek gazaplar içinde bir ömür gecenin hiçliğinde bitecek bilmeyeceksin… Saba35 |