susarım be usta
belki...son bir şiir düşer parmak uçlarımdan
seherin bıçak sırtı ayazlarında sevdama kaparken sevda oyununda ben perdelerimi usulca..usulca vazgecerim hayatımdan ve senden geriye kalan ne varsa masum çocuk edasıyla bırakırım avuçlarına ve ben susarım usta // sonra.... yetim bir gülümseme düşer bakışlarıma acılarımı alırken yorgun yılgın omuzlarıma sen benim belimi büken kaderimdin derim ve alıcı kuşlar dönüp duruken başucumda usulca kapatırım perdelerimi paydos derim suslar sürerim ağıt dolu dudaklarıma // ne alacak yazarım şu hüzün sayfalarıma nede.....nede bir keder bırakırım etrafıma eskimiş köhne trabzanlara asarken umutlarımı karanlık izbe sokaklarda yiter adımlarım zamanla söyle be usta ..söyle bana bin ah etsemde yeşerir mi kurumuş dallar ve dönüpte konarmı huma kuşu omuzlarıma // sonra yetim bir gümüş düşer tel tel saçlarıma bilirim bu yürek yine seni özler sonrasına zaman akıp gider derler ya inanma yalan be usta akreple yelkovan hep birbirini vurur da kaskatı kesilir hep askılarda kalır zaman // sonrası mı..sonrası malum be usta ne senden öncesi vardı benim için nede senden sonrası olacak zamanda yeniden dikmem burçlara sevda pankartlarımı hatta...hatta son bir çığlık borcum olsun sana / bana / sevdamıza ben susarım be usta... ben susarım // bu gidiş sazsız sözsüz karnavaldır benim için vururken acılarımı yılgın çökmüş omuzlarıma saçlarımdaki aklar bana senin hediyendir senindir usta yüzümde ki derin yazgılar işte bütün gecişlerim bundandır benim sazımın telinde intiharda bütün duygular // artık vakit tamam be usta bu sevda hasretin prangalarında yenilmedi hiç bak can verdi ihanetin yalan rüyalarında arazlı bir yüreğin haykırışıdır bu şimdi kanarken sevdam içimde için için usulca derin sandıklara kilitliyorum ümitlerimi ve ben susuyorum usta sonrası mı..sonrası yok be sonrası malum usta |