bırakın vursunlar beni can evimden
hazanlı baharların ayaz vurgunu düştü yüreğime
menekşeler solmuş gelincikler dağılmış orta yere satılık bedenlerın tenine değmişse benim sevdam bırakın ..dağlasınlar vursunlar beni can evimden / söyle ne fark ederki bundan böyle sen olsan ne olur olmasan ne ellerimde / hangi duvara yaslasam sırtımı göçtü üzerime altında kalan ümitlerimin sayısını bilmem iklimler arasından geçerken sevdam sesizce bilinir mi hangi ümit hangi hüsranlara gebe zaman gelir sorgularız ya kendimizi gizlice ve deriz ey hat ne vakit çöktük böylesine yüzümüze gülen aynalar çoktan bize küsmüş farkında değiliz yüzümüze çöken çizgilerden / olmadı işte iyi olsun diye birşeyleri itekledikce kaybettik herşeyimizi iteklediklerimizin ötesinde / gör şimdi yüreğimin her gün bir yeri kanıyor ne çok özledim dizlerinde uyumayı bir bilsen bilmem dönermi güvercinlerim mavi göklerime barışır mı bilmem yüzümüze küsmüş aynalar bizle / şimdi gün doğmadan yıkayacağım her şeyimi yeniden sabah musalla taşına vereceğim bedenimi istemeden / |
elerinize yüreginize saglik olsun saygilarla...