Zamana Tanık İnsan
Zaman zamanın ardında halsizliğim sorardı
Yaşam gözlerin önünde sırlı bahçe duvardı Sinemi dağlayan Kaf dağının ardında yardı Dökülen gözyaşlarımda ölüm kokusu vardı Hayat ruh zindanlarında nakşedilmiş hasırdı Asumanda güneş sanki topraklara kar yağardı Har aleminde naçar düşmüş beden ses arardı Dökülen gözyaşlarımda ömrün sorgusu vardı Gönül bağlarında çiçek açar bülbül susardı Bülbül bağa gelir güller dalda neden solardı Baş üstünde beşer toprak bağrında ne arardı Dökülen gözyaşlarımda aşkın korkusu vardı Her mevsim zamanlara tanık insanda bahardı Nefes göğsün üzerinde yüzen susuz bir saldı Gözlerin görmediği sonsuz yolda neler vardı Dökülen gözyaşlarımda insan kuruyan daldı Nurettin Aksoylu |
Nefes göğsün üzerinde yüzen susuz bir saldı
Gözlerin görmediği sonsuz yolda neler vardı
Dökülen gözyaşlarımda insan kuruyan daldı
Nurettin Aksoylu
haklısınız insan nelere tanık olmuyor ki yaşadığı sürece...teşekkürler, tebrikler, saygımla, selamlar...