BEKLEMEK
Olsun geç kal, istersen hiç gelme
Heyecan verici Gelme ihtimalini düşünmek bile Aynı kafedeyim sevgilim Aynı masada oturuyorum yine Hani şu camın kenarındaki Pencereden gözlerim ya yolunu Nerede kaldı diye Yola düştü yine gözlerim Kalabalık, insan seli sanki cadde Siluetten ibaret benim için Sana benzemiyor hiç birisinin yüzü Ne de yürüyüşü Seni kilometrelerce öteden tanırım İnsan değilsin Sanki bir meleğin yeryüzündeki iz düşümü. Bir görsem döndüğünü köşeden Kalbim duracak diye korkuyorum Heyecandan ölürüm belki, sen gelmeden. |
Seni kilometrelerce öteden tanırım İnsan değilsin
Çok güzeldi.saygılar.