Ne kadar seviyorum desem de
Seni anlatan kitabın
Önsözünde bile değilim
Ölebilirim mesela
Senin için düşecekse eğer
Düşünmeden uzatırım başımı
Keskin bir kılıcın altına
Oysa ben…
Daha seni sevmeyi bile beceremedim.

Öylesine bir özlem benim ki
Ya da insan
Bilmiyorum işte…
Nasıl özler sevdiğini
Yanık şiirler okumak isterdim
Duman duman sen tüten
Dilimdesin sadece
Hiç sevda şarkısı söylemedim
Şöyle gönül telini titreten.

Seni sevmek seni özlemek
Nasıl bir duygu söyle
Ellerim, ayağım
Eğer senden bir parçaysam her hücremle
Düşüncemde, nefesimde
Varlığınla yoğrulmuşsa özüm
Neden hala
Seni uzaklarda arıyor ki gözüm.

Galiba ben
Seni hep hayallerimde sevdim
Birisi ismini ansa
Ne bileyim işte…
Bir harf bir nota
Seni çağrıştıracak her ne varsa
Ta iliklerime kadar titrerim
Ama bu ikiyüzlülüğüm var ya
Herkesten evvel
İnsanlığımın içine ben tüküreceğim.

Ah sevgili sorma
Akşam başka sabah başkayım
Sana bir yakın
Bazen bin uzağım
Bilmem kaçıncı durak
Eminim ki bu yol
Sonunda sana çıkacak
Ama kendime avcı
Kendime kapan
Ben kendimin amansız tuzağıyım.

Eğer biraz adam olsam
Aramıza girmese şeytan
Ve üç beş şeytan kılıklı insan
Sana kul, sana köle
Sana ram olacağım inan.

Bana bir fırsat versen
Ya da bir ilham üflesen yüreğime
Gözlerime muştu
Yüreğime taze bir bahar düşürsen
Kuru ağaç nasıl yeşerir
Ateşin içinde bir gül nasıl açar göstersen.