Sevgili badem ağacı
Ne çok benziyoruz birbirimize
Yorgun ve bitkin
Bir o kadar şaşkın...
Sonbaharın son demlerini yaşıyoruz ikimiz de.

Hatırlıyorum da daha dün
Tepeden tırnağa
Pembenin en uçuk tonuna bürünmüştün
Oysa şimdi
Dalına tutunmakta zorlanıyor yapraklar
Malum
Mevsim sonbahar.

Biliyor musun
Ne kanser ne veba en büyük hastalık
Dilim dilim tüketiyor bizi zaman
Daha çiçeği burnunda ümitlerimiz
Gelecek kokan arzularımız var
Oysa her geçen gün
Biraz daha kırmızıya kayıyor düşlerimiz.

İyi ki varsın
İyi ki tanıdım seni
Yücesin gönlümde
Değişmem akşam serinliğine gölgeni
Ulu çınarsın gözümde.

Senin kadar olamadı kimse
Senin gibi yoldaş
Az şişirmedim kafanı
Hangi dost Katlanır
Hangi arkadaş.

Ve sevgili badem ağacı
Zorlu bir yolculukmuş hayat
Biraz buruk biraz acı
Ama bir şey var ki
Sabırla dinleyen
Yeter artık demeyen
Senin gibi bir dostmuş
İnsanın hayattaki en büyük kazancı.