İPEK SESLİM
Ben o yâre, açamadım içimi
Şiir yazdım, mısralara gizledim. Öyle lâtif, öyle nâzik, kibar ki İpek sesli, ben sesini özledim. Ebrûlar yay mıdır hilâl kaşında? Gözüm kaldı, ekmeğinde, aşında Kolay değil, bilgisayar başında Net’i açtım, “açan” diye gözledim. Bu şov yoksa, âşıkların şovu mu? Çıngı çıkmaz, ben çalsam da kavımı El tetikte, göz üstünde avımı Vurmak için, nişan aldım gezledim. Âşıklar aramaz, öyle ki içli Kumral, siyah, sarı, kınalı saçlı O öyle ki, “çıt kırıldım” mîzaçlı Ben o yâri, nazlandıkça nazladım. Aşka düşmek, tarihi bir olay mı? Aşk kalpleri, parlatan bir kalay mı? Âşık olup, gönül gütmek kolay mı? Aşkın ile, gece/gündüz sızladım… 02/11/’10 Hanifi KARA |