...Eklerde ki hayat /-lar-kim bilir , günah şehrinde olacak / güneş nasıl olsa , bilmiyordum... çünkü sevmiyordum !.. unutup , kalırdım ; aslında günahın adıydım yalpalandıkça kendime vururdum kendimi büzüşen yüzümde kaldı oyuncak kamyonumun tekeri... yıkadım düşlerimi / çoğu kez gizledim... sonra döndüm ama nafile ! yolculuk benim yolumdaydı ... zavallı... –lar , -ler bile çoğu zaman insandılar ; bilinmeyen bir yaşamın aynasını kırdıkların da... yolumda kalan yolculuğumdu / oysa bir insan doğuyorsa iyilik için herkese ne gerek var ; zaten herkes insan değildir ki... belki ben bile bir daha kendimi göremeyeceğim ve zaten sorun da bu : aynada ki kırık yüzde gizli hayat !.. -kim bilir ; -ler , -lar artık yoktur ! iyilikte insanlarda , insanlarda iyilikte hiç varolmayacaktır ... eklerdeki hayat sadece insandır ; işte bu yüzden bazı insanlar anlaşılmaz sırla doludurlar tıpkı bazı şiirler gibi ... "eklerde bir hayat gizlidir ; iyiliktedir..." emre onbey |
yalpalandıkça kendime vururdum kendimi
büzüşen yüzümde kaldı oyuncak kamyonumun tekeri...
yıkadım düşlerimi / çoğu kez
gizledim... sonra döndüm
ama nafile ! yolculuk benim yolumdaydı
HARİKA DİZELER.KUTLUYORUM SİZİ..