SOKAK(TAKİ) ÇOCUKLARI(MIZ)
/*Kimseye etmem şikayet, ağlarım ben halime*/
Ağla çocuk! Ağla haline... Bu hayatı avuçlarına koyanlara ağla...! Ahh be çocuk ahh! Umut kokan kelimeler(in) Ekilirken göğün mavisine Firar eden ışıklar düşerken pencerelerden Gecenin koynuna K/arlar düşerken bir bir saçlarına D/üşüyorken gün be gün yüreğin, B/içerken gece tüm sözleri Gölgesindeki kırıntılara sığınmak kaldıysa sana! Ağla çocuk, ağla haline... Belki bir gün! Düşeceksin insan sandıklarının arasına... Sonra... sonrası malum! Al işte! Artık kaybedecek bir şeyi olmayan biri daha(!) Ağla çocuk! Ağlarken unutma ama! Unutma bu şehri Kara(ran) duvarları Gün/ahları devşirirken birbir Unutma seni yalnızlık dehlizinde, Açlığa sefilliğe terkeden beton(laşmış) kalp(siz)leri. Unutma sendeki b/izleri Susma! Şikayet et bize bizi. Ağla çocuk, ağla halimize... Hadi çocuk, ... ... Ve ... ... Ey g/özü yaşlı çocuk! Dil(im) affet dese bile Henüz.. Bendeki ben, affedemezken beni Ne olur sen(de) AFFET(me) BİZİ...! |
Dil(im) affet dese bile
Henüz..
Bendeki ben, affedemezken beni
Ne olur sen(de) AFFET(me) BİZİ...!
....keşke Tc.onlara sahip çıkabilsede bu kanayan yaramız son bulsa bir an önce.
bu vatanın sokğa terk edilmiş o güzel yürekli cevherleri o pis bataklıklardan kurtarılabilse...zor değil dor değilde başınıza geçenler kendi gemilerinin kaptanı oluveriyorlar hemen.
o duyarlı yüreği candan kutluyorum,selamlar