Y/alansın Sen!İstemeden! Alıp çuvalları omuzlara Yılmadan, yorulmadan Emanettir deyip taşınansın sen hayat!
Bazen üstünden atlandı, Bazense düşüldü. Acıttın, pişman olundu! Tutalım bir ucundan derken, Elde kalansa, hep ’keşke’ler oldu...
Hakkında binlerce fetva verildi! Kâh anlaşılan, kâh anlaşıl(a)mayan oldun İleri baktık, uzun geldin. Geri baktık, kısa kaldın...
... ... Boşver! Haydee bree yorma boşa kendini! Düşünme hadi! Çünkü... Yürek sesimi güne taşımaya değer bulan ’Seçki Kurulu’na ve zaman ayırıp gönül sayfamı ziyaret eden yüreklere teşekkür ederim... |