üşüyen yaprak tırtıllarıbu güz yüzüm kırık kanadı guguk kuşunun sabah oldu uyanın kuruyan dalların aklına düşen sonbahar olmalı ama yağmursuz kururuz kendimi kandırıyorum dilimde ecrin yok koca bir yalan susmam çatı katının da katına çıktım esmer bir kadının dualarındayım öpüşüyoruz gülüverdim kiremit kızılı güne inat rüyalarımda kopan fırtınalara ıhlamur ağacımın yapraklardan birer ikişer rüzgarla düşüyoruz ‘’ ebemkuşağına ‘’ |