Aman ölüm canım ölüm üç gün are ver.
Al başımdan bu sevdayı götür yare ver.

tüm yarım kalmış aşklar adına
aşığım sana
üstelik kendi yarım kalmışlığımda
kavuşmadım ki hiçbir zaman
yüzyılın hasretineydi düşmüşlüğüm



hani Filbahri’nin altında yaratılığında Adem
hani Havva tüm güzelliğinde salınırken cennete
yine hasrettim sana
kor gibi
sıcacık
öylesine



ben Hava olduğumda
ve sen Adem’e döndüğünde
düşündüm
yine yeniden ve dedim
sen ne kadar ademsen
ben de o kadar Havva’yım işte



ve benim için ilk cinayeti işlediğinde
Sidre’ye büründü bedenim
sen dünyayı günaha bularken
ben yine hasretteydim
korktum kendimden
ben böyle bir adamı nasıl sevdim
Habil’i bitirirken de kalbimdeydin
düşündüm
yine yeniden ve dedim
sen ne kadar Kabil’sen
bende o kadar Sidre’yim işte



yüzyıl sonra yine sevdim
bu kez başka bedende dirildi sevgim
siyahlar içinde bir derviştin
sen de aşk yoluna ermiştin
Kimya’ya vakıftım bende
ve sen benim Şems’im


dur dokunma şimdi de
o zaman nasıl değmediysen tene
bu aşkı tende kirletme
dokunma ki bir kez daha öleyim yoluna
bilirsin ölümü de severek sevdim
düşündüm
yine yeniden ve dedim
sen de kadar Şems’sen
bende o kadar Kimya’yım işte


bu kez bir otağda seninleydim
kokunun sindiği her yeri içime çektim
derdindeydim söyledim
bir sabah vakti gözlerinde can verdim
düşündüm
yine yeniden ve dedim
sen ne kadar Selim’sen
bende o kadar cariyenim işte


yüzyıllar boyu yüzlerce kez öldüm sana
anla(ma)dın
çünkü hep ses(n)sizdim
düşündüm
yine yeniden ve dedim
sen ne kadar bensen
bende o kadar senim işte




KİMYA HATUN/İSTANBUL
15/10/2010