Yine de Kalır mı Dertlerin
Kısılıp kaldım dört duvarın arasın da
Yoruldum. Ne dertler yüklüymüş meğersem omuzum da Sol yanım ağırlaştı, ne ağır bir yükmüş bu aslın da Yüreğimi alsam taşa vursam Yine de kalırmı dertlerin uyku da çöken karabasan gibi... Kim alır bu derdi benden, kim söker içimden aşk acımı Gök mü çetin, yer mi çetin. Allah’ım alma başımdan aklımı Gözlerim de bir bulanıklık, Tutup ellerimden, kaldırsın birisi yerden başımı Gözlerimi alsam karanlığa koysam Yine de kalır mı dertlerin yol kesen bir eşkiya gibi... Kimliğime sorsam yaşımı yalan konuşur otuz der bozar moralimi Anneme sorsam, onun gözün de hala bir bebeğim, anlamaz ki derdimi Vicdanıma sorsam yirmi yaşındasın der kanatır içimi Aşk çölüm de bir deprem yaşanır, bir zehirli yılan zehrini bırakır umutlarıma, Kumlarını bir bir saysam Yine de kalır mı dertlerin aşkıma düşen koca bir kaya gibi.... |