VAVEYLA
gün geceden soyunurken
ve çıplaklığa boyanırken istanbul affa mahzarken tüm günahlar bir ben arınmamış ellerimle dokunuyorum yüreğime bir ben kirliyim tüm sevmişliğimle ey sen vaveylama sebep sağnakta mı yıkadın tüm aşkını yoksa ayrılığı vurayım derken aşka mı sıktın en asi lafını sükût ikrardan diyerek sustum oysa ki seviyor musun dedi dudakların ben sustum sustum ki anla ki konuşsam mahşerdi bilirdin yürek telime vurduğun her mızrap darbesinde kanadım kanım elime aktı sonra sızdı parmaklarımdan yalnızlığıma sesin nakşederken kulaklarıma sana yazdığım tüm şiirler ağladı ve ben yine sustum susmak dile farzdı ne de olsa |
"susarsam kopar kıyamet bilnir..."
sen de demişsin ki
"ki konuşsam mahşerdi bilirdin"
kardeşliğiniz mi var nedir?
:)
güzeldi güzel...sevgimle ;)