KÜLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın EŞİME....SENİ ÖYLE SEVİYORUM Kİ....ÖYLE İŞTE....
aşkı kaç kez yazdım bilmiyorum
ve bilmiyorum kaç çeşit aşktan dem vurduğumu uyurken yüzüne baktığımda ya kaybedersem diye kaç kez ağladığımı da unuttum çoktan gittikçe büyüyen bi yara oldum içinde sanırım hani kaşıdıkça haz veren ve kaç kez tuz bastım o yaraya bile bile ayak izlerini çiğniyorum bu evde kokunu çekiyorum içime her sabah ekmek parası niyetine kalkıp sıcağımdan alnıma kondurup en gururlu öpücüğü çıkıp giderken sen ben yalnızlaşıyorum küçücük oluyorum sevgilim _yokluğun ne kadar yalnızlıksa varlığın o kadar kalabalık gönlüme_ ve biz bi çeşit suç ortalıkğı yaşıyoruz her gece her güne günahlarımızdan arınmış çıkmak için belkide sen uyuduğumu sanarken ben kulağıma fısıldadığın şiirleri ezberime yazıyorum kızma seni kandırmıyorum sadece sesindeki şiiri seviyorum ve seviyorum gözbebeğinde ışıldayan çocuğu en çok sana dokunmayı seviyorum sana dokunarak kafa tutuyorum ölüm tarihime sana dokunarak yakıyorum bedenimi kül oluyorum kokla beni hapset içine akarken damarlarında kalbine dokunayım gel kül olalım birlikte |
bu aşkı şahitliğimde tutuyorum ve rabbimin razılığını daim üzerinize diliyorum....