İki Parça ÜmitŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir kadın sığınma evi hikayesi. Aile kararı ile yuvası yapılan kadınlardan birinin, yuvayı yıkma hikayesi. Dişi kuşun oyunun kurallarını bozup, oyunbozan ilan edilmesi. Kaçış ardından mırıldandıklarından arda kalanlar... Çöpçatan Kuş yuvası bir aşka düşünce yazgısı Çalı çırpıdan Ayaza karşı metanetsiz Genelev sevişmeleri dürüstlüğünde kadının sevdası Hakikâtsiz Kör bıçak kesiği gibi her bakış Merhametsiz Terkedilmiş bir saray kadar tenha yürek Bitmez tükenmez bir yolda iki kişilik Yoldaş eder yalnızlığını Girer koluna Yol alır Tükenişe seyyah kadın... Berlin’de tiz bir sinegog çığlığıdır acısı İstanbul’da kayıp bir çocuk korkusu Cehennem dünyadan bir kalem üstün görünür gözüne Her gün ölür Hiç sevilmemişcesine çorak bedeni Hiç öpülmemiş kadar kurudur dudakları Aşka dair bildiği ne varsa Saklıdır bir kitaplığın tozlu raflarında Anne sütünden yeni kesilmişcesine eksik Sokulacak bir sıcaklığı yok Sağanağa yakalanmış kafes kuşu Sığınmaya izin vermiyor şimdi çatı altları Sol yanı felçli Sahipsiz bir kıta kadın Defalarca hudutları yağmalanmış Defalarca işgal edilmiş Ve hiç fethedilmemiş Lügatta adına yuva denen bir yerde Dört duvar kara perde Sevgisiz iki kol arasında Canı yanıyor İçi ağlıyor her sevişme sahnesinde Susuyor kadın Susuyor Yalnızlıktan Çok korkuyor Ya gidip bir kez ölmek Ya kalıp her gün öldürülmek var kaderinde Çeyizinin en nadide parçası Yazgısını bırakıp geride İki parça ümit atıp tahtadan valizine Korkular dolu avuç içi yüreğinde Gidiyor kadın Gidiyor bilinmeze... |