BisikletlerBu yangının verdiği susuşlar acıtıyor Marlen Teneşir soğukluğuna tapıyor sırtım Tutuyorlar kolumdan güpegündüz ölüyorum Dudaklarımda kanlı ıslık olarak yaşatıyorum seni Gökyüzü manasız biçimde aydınlıkta Oksijen tüpü takıyorum geceye bombalar düşerken Ellerimde doğmamış çocukların kırık pedalı Ecnebi ülkedeyim sanki bir avuç toprak arıyorum Gömebilmek için Gözkapağımdan ağır tanklar geçiyor Körfezin iki ucunda biriktiriyorum ölü denizi Yırtık ceketin koynundayım sokak lambasının altında Belki gölgen geçer buradan Elinde kitap Bozuk gramofondan içime sızıyor kiremitlerin türküsü Mezar taşlarının üstündeki yangınları alfabeler bile çözemiyor Bayır aşağıya koşuyor yüzüm, sonbaharın kalbine Annem yüz çizgilerinde yaşatıyor anıları Alışamıyor yokluğuma Karadeniz iklimine baş kaldırıp kurutuyor yağmurları Beni arıyor enkazda Kaç bin kez yağmur oluyor Ölüyorum Pabuçlarımda demirden iğneler Şiir yazmak da yasak siperlerde Yazanları asıyorlar bin yıllık kavak ağacına Sanıyorlar ki yaşamak güçtür yangın yerinde Oysa Özgürlük için türkü söyleyip yaşamaya sevdalıyım Yaşadıkça, kaçamadıkça Kollarımdaki kelepçe kaşarlaşıyor Her gece aynı rüyayı görüyorum Nazım okuyorum kulağına Yüzümde balıkçıların ağları Sigaram rüzgârda yanmıyor Ve ölüm bir dize ki sarmalıyor dudaklarımı Bazen gözlerin oluyor, bazen deprem, bazen Hiroşima Ağlayarak düşerken köprüden yalın ayaklı lili Marlen Kayra Doa / lacivertiğnedenlik |
tutukluluk yaptı konuşamıyorum şimdi iyi mi...
sen anladın beni...iyi ki kaçırmışım şiiri yoksa toz duman ederdim ben burayı:)))))
boş ver arada bir susmak da iyi geliyor...en azından sindire sindire çekiyorum nefesinizi içime şimdi...
yazan duyarlı güzel yüreğinizi kutluyorum...
sevgimle...