BALANS AYARI GEREK
Yokluğundur;
Beni Un-ufak edip Kaşarlanmış gecelerin İplerine seren. Bu ayrılığın İsmini koyamadık Neden. Bitmiyor, Hasretliğin Ciğerlerimi Dağlayan türküsü. Besbelli, Filderisi var, Aklanıp-paklanmıyor Yalnızlığın Kirli-pis yüzü. Başlıyor Dumanaltı saatlerin Dansı. Akrep-yelkovanlar Birbirine karıştı. Gittin gideli Kapımı tıklayan, Hep Çaresizlik oldu. Tad tuz kalmadı. Aynaya baktığımda Ben, Ben değilim. Yaşantımın Balans teli koptu... |
NasıL buLsun kendini ..
Yoksulluğu anladık da sevmek neden kıt kanaat? Yoksa yürekler mi yoksul, kimler biçmiş Aşk' a fiyat?
Hz. Mevlana
Kutluyorum kaleminizi, kelâmınızı. Yüreğiniz dert görmesin. Saygımla.