Say KiSay ki Gün ışığı kedere vurgun Doğurmayacak sarı saçıntısını Siyah örtecek ebedi yokluğumu İskarpinlerine çocukluğumun Sızlanacak göç yollarım Ağlamalı mıyım sedasız V/akitsiz kayalıklara çarparak Say ki Eflatuna meyilli tüm akşam kızıllıkları Ve gün doğumuna gark tan loşluğu Kırlangıçlar biletsiz olunca Ve yarım yıllık ömürleri son bulunca Söyle nasıl düşmez alnıma Beni yalnız bırakmayan can ağrılarım... Say ki Zafer sarhoşu tüm kelebekler Bir gün daha pervane olacaklar Ney’lerin sesinde aşka gelip Düşe buse düşürecekler Bir dilek tut dese mor kanatlı kelebek Dile ,dilden sızılı sebep Yıldız avlar mı sözler? H/arlı kuyu doğrusu, büyümez gamlı düşler... Say ki Kızıl bir gelinciğim nemrut dağının Hasreti haresinde simsiyah Erte zamanların pişkinliğiyle savruk Kallavi bir sır bendeki Sol yanıma sorgusuz sırılsıklam bir bakış Ve çürümeye yüz tutmuş köklerime Döker misin bir yağmur... Say ki Kanaatsiz bir kulum Kemikleşen duayla Sol yanımdan meftunum Sıktıkça boğazımı kekremsi bir yalnızlık Bilmez misin ey melal Sırrıma daim ketumum... Say ki Ömrüm gelen geçenle ahuzar Kıymetli sözcüklerim derbeder iken Ve yüzüme okunan zamansız bir salaya Münferit iken Ve paramparça bir geminin gölgesine yaslıyken varoluşum Görmüyor musun yüreğimden püsküren yosunları Yürüdükçe diken batıklarından yanar feryat figanım Siluetimden yansıyor gülüşlerime devlerin adımları Kızıl hıçkırıklar döküyorken yağmur cefa yüklü tenime Limelenmiş gökyüzüm ,üryan tüm mavilerim. Say ki Kırkikindi zamanlarının yalan bağıydım Tek tane üzüm çaldı cesetleşen efkârım Şarap tokmağında demleyip sedefli umutları Sonu olmayan bir rüyadan uyandım Yüce bir imtihandaydım ve ikmale kaldım.. Mühürlendi sol yanım. Say ki Bütün kâinatı kaynattıkça kaynatan benim Vakitsiz yağan yağmurla yıkılan minareyim Yıllanmış ocaklarda duman duman kül benim Gül kusuru bendeki sararmış yaprak benim Gidiyorum... bayrak açtı yazgıya sitemimin yemeni Bırak bana uygulansın en amansız ezanın kaidesi Gönlüm hak ediyor devranın yozlaşmış bestesini Say ki Sitemin ceza-i müeyyidesi Şiir şiir sürülmüş duvağıma ... Say ki Kalemi s/özcüklerinden astım... |