GİDİYORUM VE SEN DE GELİYORSUN

Gidişim yalnız olmayacak senden,
Senli olan ne varsa alıp götüreceğim.
Gülüşlerini çalacağım dudağından,
Gözlerine yansıyan gülüşlerini.
Hiçbirşey bırakmayacağım giderken,
Kendim ve sana ait ne varsa.
Ayazda kalmış yüreğin üşüyecek,
Ardımda senden giderken...
Ağlamak isteyeceksin ama,
Ağlayamayacaksın bile...
Çünki,
Gözyaşlarını da götüreceğim yanımda.
Kelimeleri toparlayacağım lügatından,
Bana dair tek bir cümle, kurma diye.
Gönül sahillerinde gemiler,
Karaya oturacak bir, bir...
Yüreğindeki çağlayanları kurutacağım.
Sen! deli dalgaları beklerken,
Bir avuç su dileneceksin kör kuyulardan...
Zorlu bir gidiş bu, biliyorum,
Benim içim acırken , böylesi,
Sende acıyacaksın belli.
Öyle kök salmışsın ki, içime
Şimdi bu kökleri koparıp atarken,
Söyle! seni acıtmamak ELDEMİ...

füsun dalli (fdalli)

Onlarca belki yuzlerce siir okudum ayriliklari gidisleri anlatan
ama hic biri beni bu denli etkilemedi bu denli siirin icine hapsetmedi desem sanirim abartmamis olurum
gitmek kolay degil evet ardina bakmadan gider insan ama hep bir kirinti birakir ardinda
ve hep goeride kalir yureginin yarisi
ama boylesi gitmek yokmu
yuregi yakar kavurur bir girdapki sorma gitsin sayki kor kuyu
yada col ortasinda kalmis bir damla suya hasret bir bulut ki kendi golgesine muhtac
muhtesem bir siir
ellerinizie yureginize saglik
boylesi siirler ender cikarlar
hani bir siyah lale yada bir siyah inci gibi saygilar dost kalem siirlerde kaliniz