GÖÇÜN HEP BANA
Göçmen kuşlar misali sen her sonbahar göç ettiğini sanırsın benden,
halbuki nasılda yanılırısın birbilsen , dönüp dolaşıp geleceğin yer gene benim , benim yüreğim... Ben alışkınım sonbahar yapraklarıyla üzerini örtmeye , yaprakların toprağa karışması gibi, yokluğunla karışmaya, alışkınım her bahar seni yeniden yeşertmeye... Korkuyorum sanma kıştan, seni böylesi koynunda yatırırken , sağnak sağnak geleceksin nisan yağmurlarıyla, damla damla öyle bir düşeceksin avuçlarıma O an anlayacaksın senin asıl vatanın burada...... Şimdilik git bakalım yürek göçüm ,göçmen sevdam Git gidebildiğin yaban yüreklere . Nasılsa geri dönüşün sınırları senden ibaret , baharları sen olan bu ülkeye........ |