OLMAYANA SİTEMKüskün olmak böylesi yaşamın tüm renklerine , öyle derin öyle sessizim ki , siyahın her çeşidindeyim artık... Yalnızlığın tam ortasında olamadım ki hiç , yalnızlığın başlangıçları bitmedi zaten demem o ! Dibini bulduramadığım koyu gölgeli yalnızlıklar bunlar... Renkler böyle renksizken, beyaz bile anlamını yitirdi artık bende , birbirine karışan bulamaç misali gri... Hayat ! Sana da aşkolsun hani ,göz bile kırpmadan geçip gidişine , sarıp sarmalaman şöyle dursun ,omzuma dahi dokunmayışına... Burukluğu geçmeyen lezzet misali damağımda , yaşanan heryeni gün... Sana diyorum ey hayat ! dumanı üzerinde tüten ve mis gibi kokan ekmek gibisin , görüp kokladığım , ama bir parça bile koparamadığım... Demek ki yaşamak ayrı , yaşamı yaşamakta nasip işiymiş, ben onu anladım da, bu kadar kırılıp bu kadar gücendikten sonra, sana.... |