Vuslata Erdir Yâ Rab!
Sen Gafûr’sun, Rahim’sin, lâyık değilsem bile
Hem dünyada, ukbâda, murâda erdir ya Rab! …İzim denen “dincik”ler, o kadar çoğaldı ki Doğru yoldan ayırma, sırata erdir ya Rab! Sen Settâr’sın ya Rabbi, kulun suçuna bakma Ne olursun ey Rahman, beni nârında yakma! Lâyık değilsem bile, derecesiz bırakma Sâlih kulların gibi, mirata erdir ya Rab! Kul hakîki kul ise, bâtıl kapı çalmasın Kör nefsine uyarak, günahlara dalmasın İmanı sahih olsun, şirkten eser kalmasın Tağuttan uzak eyle, tevhide erdir ya Rab! Ey nefis suç işleyip, arsızca gülme öyle! Ne yapsam kurtulurum, senin elinden söyle Defterini sağından, alan kullardan eyle O çetin hesap günü, berata erdir ya Rab! Şâirlerin öyle ki, sıkı eler eleği Hiç bir zaman onların, bükülmesin bileği Bu günahkâr kulunun, senden en son dileği Ömrünün hazanında, vuslata erdir ya Rab..! 10/09/’10 ÖZGÜRLÜK Hiç uğraşma boşuna, yanlış yolda koşamam Ekmeksiz yaşarım da, hürriyetsiz yaşamam… Hanifi KARA |
Sâlih kulların gibi, mirata erdir ya Rab! ''mirat'' hani anlamda
klavye hatası olabilir mi , miraç olabilir mi dedim kendimce