Aşk Yangını
Gittiğin günden beri sanma ki yaşıyorum ;
Gözlerimin yok feri sebepsiz taşıyorum, Yürek vurgun şok yeri sensizken üşüyorum! Beni neden benimle bir başıma bıraktın, Ayrılık yıktı beni neyi buldun gidince; Taştı hüsran ırmağım kan sızar ince ince, Sana sevdam fezadan belki bin kez derince. Ne olurdu kalbini tam şurama taksaydın, Vuslattan nasibim yok yaktın beni birtanem; Ferahlatan yüzünle huzur dolsaydı hanem, Keşke matem yükünü atsaydı gamlı sinem... Gönlüme aşkla dolup denizleri aşsaydın, Murat Canbolat |