HİCAZ FASLI'NI DİNLERKEN
Hüsranı;
Üzerime kışkırtarak, Yavaş yavaş Kendini göstermektedir akşam. Yüreklerde, Alabildiğince büyüyor gam. Kırılganlıklar, Basamak olup Çıkıp otururlar dizelerime. Etrafıma, Bir Çırpıda Düşüncelerin duvarı örülür. Mecali kalmaz Ayaklarımın bağı çözülür. Karanlık dehlizlerde bırakılırım. İflas eder zaman. Başımı yastığıma kor, uyuyamam Kabuslar yanıbaşımdadır heran. Yalnızlığımla, Körebe oyunumuz başlar. Siyah-beyaz resmimin Arkasına saklanır hatıralar. Duygularımda bir ric’at, Boğazıma düğümlenir nefeslerim. Yavaş yavaş Kendini göstermekte olan akşam; Seni her gördüğümde Eks oluyor bu yaşam... |