Çakıl Taşı
Sıra sıra dizdiğin güzelliğinin yaşlı taşlarını
Kanını kesen keskin bakışlarında kayboldum Ölüm böyle bir geceyi seçmek zorundamıydı Kim bilebilirdi gidenlerin ardından gelinmeyeceğini... Oysa ki sahile indiğinde Ayagına takılırsa bir çakıl taşı Yukardan bak!!! Bana bakar gibi... Ve eğil al onu! Sevincini gör Yükseldiğini zannetsin Fırlat bir paçavra gibi Denizin dibine gönder Kurtul ben gibi... Ölümü seçtim kolay olanı Yüreğimde açan son çiçektin Ama ben senden herşeyden vazgeçtim... Yunus Özkan ’ŞaiiRLeRiN eN eFeNDiSi’ 21 Ağustos 2010 04:04 |