Çocuk Kalbim AvuçlarındaSahipsiz bir düş gibi utangaçtı hayallerim Sıcaklığını arıyan bir yürek peşinde koştu Söylenmeyen bir masal kadar yalnız kalmışken Çıka gelen bir Sesin sahibine tutuldu kaldı... Hayatın çıkmaz sokaklarında kaybolmuşken Uzaklardan bir ses yol gösterdi gözlerime Işığı oldu Şiirlerimin içlerinde kayboldu Yitirdiğim mutsuzluklarımın güncesinde aşk vardı Kanımın daha hızlı aktığı dünyada insanlık adına Esen rüzgarların taşıdığı kırık umut taneciklerine Sahip çıkıp can veren bir çift güzel göz vardı artık Kimsesizliğim son bulduğunda üzülmek içimden gelmedi Şapşal bir tavır almıştı yüzüm , içim içimi kemiriyordu İmkansız dediğim bütün düşlerim geçmişten çıka geliyordu Ben hiç böyle sevmemiştim kimseyi , sevilmemiştim oysa Oysa sevdiğimi sanmışım yıllarımı boşa harcamışım... Dünya Durmuştu sanki benim gözlerimde Herşey Gözlerine Bakınca Bir başka Sevgiye inanmayan yürek kapıldı aşka Kimleri yaktım Kimler yandı Yanıbaşımda Aşka insafsızlık yapmışım , basit bir hayal sanmışım Şimdi Bir tek sen dizlerinde uyut beni , okşa huzur içinde başımı Sarıl sahipsiz kalan kollarıma sonuna kadar açık sana Sabredecek bir tek an yok artık , sar beni ; aşkla... Seninleyken çocuklasıyorum , ele avuca sığmıyorum Bu güne kadar sahip çıkamadım çocuksu hayallerime Ve çıkan olmadı senin gibi , Çocuk Kalbim Avuçlarında Sığabilirsem ... Tutabilirsen ... Ve beni sevmeye devam edersen Sadece Sen benimsin Uslanmaz yüreğim uslandı artık... Bak !!! Seninim... Yunus Özkan |
çocukça bir tebessüme gömülmek, herşeyi öteleyerek, hayata dair..
aşkın baki, yüreğin mutlu olsun sevgili yunus
güzeldi..kapıldım...
saygımla...