J i y a nsen ki; yaşam ateşim ağarıyor gece, ağlıyor yıldızlar adını d/okuyorum gecenin gergefine birazdan sabah olacak, ezan sesiyle sonlanacak gece dinle Jiyan! kalbim d/üşüyor yine iliklerimden haksız bir davada yitirdik saydamlığı bu kaçıncı ayrılık, acılara gark olduğumuz gözlerimden akan yaş gibi süzülüyor hüzünler ölmeden önce öldüğümüz günlere mi yanmalı yanmadan yaşadığımız yıllara mı neyi sorguluyor içimdeki kalleş! ah Jiyan! ufkumu aydınlatan ışık parça parça öldürülüyor sadelikler bu bozgun hava, şu rakseden duman hangi iklimdi çocukluğumuzun payına düşen kanatıldığım/kanattıklarım şimdi nerdeler zaman tanısak kedere, merhem niyetine sürsek sabır eylesek düşmeden yeisliğe, tespih gibi çeksek duy Jiyan! çarem, sığmaz oldun içime sen ki yarım yanımın diğer yarısı tamamla eksikliğimi, alıp götürme varlığını sen yoksan gelmez baharım-yazım/sensiz talan edilirim çocukluğum, kardeşim, eksik yanım/yaşam ateşim, sebebim bak Jiyan! eğreti duruyor samimiyetler maskeli yüzler nikotin misali zehir damıtıyor berduş kalabalıklarda keş oluyor yalnızlığım gerçekler hep bize ukde oldu Jiyan! ağustos buz gibi eridi avucumuzda ziyan oldu insanlar bir sabinin saflığında tükenir olduk yine bilmediğimiz yollarda ver elini Jiyan! çıkarma ayaza gözlerimi s/akla zamanı, gelecek kuşatsın sevgimizi yaşam ateşini yaksın dostluğumuzun kıvılcımları yeniden doğmalara dirilsin ömrümüz Jiyan zılgıtlarla gömülen nefesimiz, ezgilerin içinde can bulsun yeniden doğ/alım Jiyan! yeni yetme bir şairin acemice şiirlerinde… fulya/ağsts2010 |
söz günün sözüydü, günün şiirinide az evvel sizden dinledik ;Jiyan.
kendine koşan birini adım adım takip etmek gerekir.
güzeldi,
saygılarımla,