Allah'ım
Yüzsüz bir dilenci gibi
Kapına geldim Allah’ım. Boş çevirme n’olur beni Açmadan soldum Allah’ım. Sen çağırdın, ben gelmedim Gönül pasını silmedim Kadir, kıymet hiç bilmedim Boş yere yeldim Allah’ım. Ha bugün ha; yarın derken Nefis derki daha erken Çok ağlamam gerekirken Arsızca güldüm Allah’ım. Doğru yolu bulamadım Bir gül gibi solamadım Kul iken kul, olamadım Günahla doldum Allah’ım. Kara’yı kara bilseydim Çok ağlayıp az gülseydim Keşke; “ölmeden ölseydim” Ölmeden öldüm Allah’ım... EY EHL-İ DÜNYA! .. Ölüm denen gerçeği, düşünün ibret alın. Ne olur boş durmayın, ukbâya azık salın... Hanifi KARA |
Çok ağlayıp az gülseydim
Keşke; “ölmeden ölseydim”
Ölmeden öldüm Allah’ım...
Keşki ölmeden ölmeyi becerebilsek.
şiir anlamlıydı hocam kutluyorum...
saygılarımla...