__________________Bir Meryem Gecesi



Birazdan
yalnızlığı haykıracağım duvarlara
firak perdesinin ardında gizlenen
saklı duygularım saracak loş ışıklı odamı
sen(s) sizliğe bir kadeh kaldıracağım
acı bir buse konduracağım dudaklarına
dudaklarına konan acıyla
kan renkli zehri içeceksin ellerimden
gözlerimle dokunacağım aşkın-ın efsun-lu tenine
ihaneti yazacağım sayfalara
hayatın tüm kurallarını yıktığın anda
enkaza dönmüş içimin depremiyle uyandığım seherleri..
ve tüm kahrolmalarımın öykülerini..

Sen;
adresine beklediğin azizeyi kutsarken
ve acziyetinden kutsamış(!) kelimelere boyun eğerken
ben;
hani o yüzüme vurmuş acıyla
hani o bakır çehreli gece saflığında
hani o yakut renkli şafak duruluğunda
ömürden nefes tükettiğim ân/ımda
ve bir Meryem berraklığında
acıyı ilikleyerek göğsüme
ebruli hüzünler büyüteceğim koynumda

sahipsiz hislerimin izdüşümünde
Zühal gibi ışık yakacağım geceye
ve sabaha
güneşi umarak uyanacağım
ruhumda yüreğinin yangını
bedenimde varlığının sancısıyla
tüm kadınsı duygularıma inat
ıssız vadide bir “zambak” olacağım




Büşra Arslan Meçin
2007/Şehr-i Amed