delinin güncesi sayfa elli üçbugün de mutlu uyandım ter çürüğü yatağımdan mutfağımda dolap dolap bitkisel hayat toprak yüzü görmeyen tohumlar doldurmuşum kum devrişmesi cam kavanozlara sokakta yırtık sesler / sürü izleri acımasız çocuklar büyüten sundurmalar sokak lambalarında iş ilanları demir oksiti kına yapan demir bakireler kaşlarının arasına bakmıyorum insanların ne zaman baksam uğultulu sesler duyuyorum deli diyor biri bana uzak dur diyor biri bana ara sıra dalgınlıktan gözlerimi unutsam korkunç çığlıklar kopuyor ayalarında kızların ve örtülü cilveler taze kadınların ol diyor uğultulardan ayıkladığım birkaç ruhbozan olma diyor benim olmaya yüztuttuklarım gün bitecek şimdi evler yataklar balık istifi birçoğu başka bir hayalle sevecek seviştiğini tam da şimdi kimi yatanlar yalnızca kendi yaşamından öldürecek kendini eskimiş derileri / saydam saçları / etsiz parmaklarıyla yaşlılar en derin uğultuları duyduğum insan ölüleri biriktirdiklerinizi bana devretmeyin ben duymak istemedim ki bu uğultuyu bana yüklenen bir suçtu bu sizin iç sesleriniz artık bana kızmayın deli demeyin bana ne kadar uzak dursam kafatasımda uğultunuz artık bana kızmayın deli demeyin bana ara sıra dalgınlıktan gözlerimi unutsam 53 |
desek kızma şair
deli olmak bence dünyanın en doğru işi
bunca yük altında
günahın sevaplarla yıkanamadığı
yerden göğe boyumuzun zırvalarla uzadığı
böyle bir âlemde deli olmak bence lütuftur.. (:
...
kesinlikle yüreğe dokunuyor mısralar, tebriğimdir candan
Kalimera tarafından 8/4/2010 5:13:43 AM zamanında düzenlenmiştir.