KUNDAKÇI GÖZLER
Gözlerin ne zaman düşse aklıma
Her yer ışığa boğuluyor Dumura uğruyor beynim Duygularım kamaşıyor Öyle alev alev bakma. Yangınlar çıkıyor içimde yer yer ruhum tutuşuyor Biliyorum Sebebi o kundakçı gözler. Sesin yankılanıyor Siren çalarak geliyor uzaktan Boca ediyorsun Ne kadar serin söz varsa dilinde boyun büküyor alevler Savruluyor Kömür karası ruhum bir avuç kül kalıyor geride. Her seferinde Küllerimden doğuyorum yeniden Ve her seferinde Durmadan Durmadan Ateş sıçrıyor gözlerinden. Yanıyorum Yanıyorum Daha bir sen oluyorum yandıkça Ölüm ve diriliş Git gel mekik dokuyorum Gözlerin ve sözlerin arasında. |