Kahrederek darılıyor,
Bilmediği feleklere.
Kavun diye sarılıyor,
Yumruk kadar keleklere.

Fille fare güreştirir,
Oğlak gibi meleştirir,
Kıyasıya eleştirir,
Kendi gelmez eleklere.

Faziletle yontulmadan,
Havailik son bulmadan,
Şeytanlıktan kurtulmadan,
Kurban olsun meleklere.

Siperinde eğri durmuş
Avlarını doğru vurmuş,
Ecinniler otağ kurmuş,
İçindeki beneklere.

Güya küsmüş masivaya,
Döner durur her havaya,
Elinde bir bozuk maya,
Fitne çalar yüreklere.

Kulağı çok ağır duyar,
Fakat renkten renge uyar,
Teşhisini yanlış koyar,
Maşa olur deneklere.

Dağlar gibi enesi var,
E-lalemi yenesi var,
Motor gibi çenesi var,
Dili benzer küreklere.

Bulutlarda asi başı,
Gülle sarıp atar taşı,
Bulunmadık Hint kumaşı,
Mesaj verir ineklere.

Ukalalık boyu aşmış,
Denge bozuk, ayar kaçmış,
Düşman diye bayrak açmış,
Meydan okur bileklere.

Neresinden baksan dram,
Kibir kokar buram buram,
Tartsan kendi üç beş gram,
Dağ yüklüyor sineklere.

Gece ayık gündüz yatar,
Öfkesinden ele çatar,
Yaralıya çalım satar,
Toslayarak direklere.

ŞUBAT/1997 MUSTAFA YARALI