10 Mart 2007
"Fotoğraflar artık senli... "


Bir fanusun içinde an durdu.
Zaman,aynı koltuğa sırtımızı dayamadan
Her yanımızı saran bir kordu.


Tutsaklık koca bir telaşı dizginleyemezdi.
Ezgimi, hiçbir şehir ve aksaklık
Hezeyanımı dünya gelse gizleyemezdi.


O, meydana hışımla kondu.
Raydan ne varsa çıkıverdi aşkımla
Saat vuslatın körüydü,henüz 10’du.


Zaman, müebbet bir bekleyiş diye bezdi.
Yelkovan,akrep, falan filan.
Hiçbir kimse buna "sıradan" diyemezdi.


Elimden saçlarıyla tuttu.
Utancını kaçırdı, kaşlarını koydu kınına
Öyküm,bütün mahpusluğunu unuttu.


Göğsüm bu kenti alnında gezdi.
Bıraktım kadere başkaları sövsün
Hiçbir varlık bugün hasretlik çekemezdi.


O, bu şiire şu parkta noktayı koydu.
Parmaklarıyla sokaklar aynı, bu sokak da
Eli eline, dudağı dudağına, bu O’ydu.


Kutlu günler çabuk geçerdi, bilirdim.
O tren şimdi nereye götürürse götürsün
İsterse çenemi senelerce tutabilirdim.


Ardı sıra bütün renkler soldu.
Olması gereken:Her gidişin bir dönüşü...
Yolu artık beraber yürümelik yoldu.


Sabrım güzel adlansın, dilden dile gezsin.
Uzaklık yakınlasın birdenbire
Deliler gibi sevildiğini,
Bilemezsin.

Murat Gil