HASRETE ADIYORUM...Vurur gecede duvarlara Çay buğusunda efkâr Sazın teli, Sokak ortasında yalın ayak çocuk, Bu zindan… Vuslat voltasında hüznün ayak sesleri. Damıtılan düşüncelerde Tamam sanılanın hep eksiktir bir yerleri. Dillendirir şarkısını bahçede güvercin Yazgısını ezberleyip kanatlarının Ve kuşatılmışlığında zamanın Anlatır; Bir adının da hasret olduğunu dünyanın. Adamak hasrete her şeyi; Tutkulu özgürlüklerin cesaretini, Halkların masumluğunca sevmeyi seni, Yani kendimden vazgeçmeyi. Bulmak için kaybedebilmeyi, Ağladıkça yenilenmeyi Yenilendikçe ölçüsünü dünyanın Ve bütün parametrelerini hayatın… Çünkü hasret, sevmeyi bilmektir Sevmeyi bilmek, gerektiğinde; Gitmesini de bilmektir… 18.07.2010/ m.abdırgan |
"Tamam sanılanın hep eksiktir bir yerleri"
Ne kadar da doğru !