Boynu büyüktü krizantemler
yaz vurgunu
gölge değmemiş toprağında kavruk
mazgalından sızar bir içreyi boşluk
suyu çekilmiş köklerin




vedaların azgın dikeni
dom dom kurşunu sanki sol yanımı yakan,
rüzgarın yelesinde savruluyor saçlarım
sırtımda hissettiğim hasretin ateşi
düşerken dizlerime ,
eceldir avuçlarıma akan



//boş ambarıma dolduruyorum pür telaş sevgini

susadıkça içiyorum vahada/ safa gibi

dönüp bakamadığım şevval gözlerini//




şimdi;

eylüle gebe umutlarım
güz bulutu sarsın kavruk yaralarımı
ısmarlama yağmurlarından çatladı dudağım
seher vakti göğsünde yeşerecek
asuman’ım…




sırat’a müjdeli kırık kollarım
kulaç atıyorum mavi iklimlerinde
sen hep benimsin boynu bükük halinle



bak dinle!

gök gülümsüyor yangın yüreğime
damarlarıma damlarken,
bir damla!
yaz vurgunu yüreğin,

sevginde yeşerecek...