Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kahroluyorum
Ümmü AŞCI
5,0 / 11 kişi ·2 beğenme · 9 yorum · 1492 okunma
 Kahroluyorum
|
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kahroluyorum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
sinan yesil
10 Temmuz 2010 Cumartesi 17:00:17
sevgili sair derin bir yolculuga bizi cikardigin icin eyvallah tesekurler dizeler derin ve guzeldi tebrikler
şimdi
korkularımı atıyorum ateşe
yangınında sur oluyorum lütfünde
hamt ediyorum tüm zerre’mle
mağfiret!
Ya! Rabbi….......aminnnn tüm yüreğimle....sevgilerimi bıraktım bu güzel gecede
bütün dileklerin duaların gerçekleşsin...
miracın mubarek olsun canımm
korkularımı atıyorum ateşe
yangınında sur oluyorum lütfünde
hamt ediyorum tüm zerre’mle
mağfiret!
Ya! Rabbi….......aminnnn tüm yüreğimle....sevgilerimi bıraktım bu güzel gecede
bütün dileklerin duaların gerçekleşsin...
miracın mubarek olsun canımm
Ebru Alikoğlu
9 Temmuz 2010 Cuma 01:03:48
her defasında
affını dilenmeye geldim
tabi gelecektim
başka kime gidecektim...
hem
yine geleceğim
yine
yine...
...
Amin sesleriyle çoğaldığımız
gecemiz
mübarek olsun...
maskelimelek
8 Temmuz 2010 Perşembe 23:28:59
bir buhran serimde
kâh kovulmuş cennetinde elmayı dişliyorum
kâh kıyama duruyorum tüm benliğimde
garip bir muamma içinde kayboluyorum kendi benliğimde
“ben”’lik kispetini giyiyorum kimi zaman
toz kanatlarım giriyor sin/inine
kayboluyorum kimi zaman
//korkuyorum dokunmaya
bütün hüner yüreğimde//
bir ummana doluyorum bir damlaya gizlenerek
ansızın semâ’ya dalıyorum gizlice
karanlık gecelere davetiye çıkarıyorum gündüzüme
bir garip oluyorum avuçlarıma yağan yıldızları içtikçe
bazen yırtıyorum gerçekleri aslanların kükreyişinde
bazen uslu bir kedi gibi nankör
kor yanan yüreğimi üflemeye
korkuyorum…
içi boş sarnıçlara dalıyorum
yalanla/ gerçeği atıyorum enginlere
elimde sisli bir ayna
boynuma geçiyor vicdanın yağlı simidi
darağacımda duran nefsimin işareti
boğuluyorum.
korkuyorum affet demeye
yüreğimde yolunu kaybeden körebe
elimde kandil-i miracı
rahlesinde yol oluyorum
ruhumu üflüyorum beşeriyetten miraca
dokunuyorum yüreğimle kapına
afet affet…
şimdi
korkularımı atıyorum ateşe
yangınında sur oluyorum lütfünde
hamt ediyorum tüm zerre’mle
mağfiret!
Ya! Rabbi…
ben ki!…
kim oluyorum?
“hiç”liğimde
kahroluyorum…
müthiş,sanki haleti ruhiyemi biliyor dizeler,şiirin içinde kayboldum...hayırlı kandiller.selamlarımla...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.7.2010 23:16:28
Puan
: 55.0 / 11 kişi
Okunma Sayısı
: 1492
Yorum
: 9 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yüreğimde yolunu kaybeden körebe
elimde kandil-i miracı
rahlesinde yol oluyorum
ruhumu üflüyorum beşeriyetten miraca
dokunuyorum yüreğimle kapına
afet affet…
***
Harikaydı gerçekten. En çok etkilendiğim ve sevdiğim temalar.
Çok başarılıydı. Selamlarla.