KARA KOYUN (1)
Yine yüklediler Suçu sana,
Postun "bir başka" olduğundan değil Dostum, Sürü’ye uymadığından. Ne Ağa Suçlu, ne de Çoban! Onlarda İnsan, bağlı Soyuna. Sana ne "Sınırın Dikenli Teli"! sal kendini yeşilin Semizine. Gömül Sürüye, saklan. Komşunun Mera’sı kuraksa-çoraksa sana ne, Güzel Akdenizli! (*) Dikkat! Çoban Köpeğinin Gözü sende, kara Koyun’um. Ortada dolaşsan da, Sürüyü ayartan sensin! Gelme sakın yana-sağa-sola, Dağılır Sürü senin Yüzünden, ha! Önde isen Kışkırtıcı, Ard’da kalsan Bozguncu’sun Kara Koyun’um. Kara Kuyun’um; Utanıyor Kardaş-Anan-Eşin bile senle, birde Boynuzu yaldızlı Koç-Baban!; "- Bir tek-Kara-Kıl bile yokken Ailede, nereden çıktı bu Kara Bela-Kara Koyun, Başımıza?’" diye. Kara Koyun’um, tüm Suç sende demek. Hele bir "Terslik" olmasın Sürüde. Ya sen yaptın-yaptırdın, yada "Kara-Nalet-Postun sebep, Dostum! Kara Koyun’um; Sürüden atacakmış seni Ağa, Bildiri vermiş Çobana (Kişiye özel değil), kolla kendini ondan! Çekerse "Kancalı Değneği" ile, bir burkuldumu arka Ayağının sol Bileği, üç Ayak-Sacayak, sekip-sıçrayarak, çeker gidersin Sucuk olmaya Kara Koyun’um. Ya siz, Ak-Koyun’lar?; "- Komşun açlıktan ölürken, içecek suyu bile yokken, sen yun-yıka ak-pak-Postunu, tonlarca İçme Suyu ile Dostum! Kara Koyun’um. İstesende-versende istemiyor demek Ak KoyunlarAnlaşmayı-Paylaşmayı. Ağa-Çoban-Kuzu- Koyun birlikte mutlu olarak yaşamayı. Komşun dahi de olsa diğer Koyunlar, Birlik-olma-sakın onlarla, onlar Filistinli, KARA KOYULAR! (*) AKDENİZ ÜSTÜNE DE BARİ’LER Şiirinden. |