„Yarattıkları gerilimden yararlanarak içte istedikleri hedefe ulaşabilirler mi?
Önce hedef nedir onu iyi belirlemek gerek.
Eski Türkiye Komünist Partisi’nin gençlik kolundan devşirilip Saray’a enderun kadrosundan başdanışman yapılmış Mehmet Uçum’a bakılırsa Saray’daki AKP’linin bir kez daha cumhurbaşkanı seçilmesi olanaklı.
Hedef, işte bu. Türkiye’yi sürekli germelerinin tek nedeni de bu.
Kayyum atamalar, başta İstanbul olmak üzere CHP’li belediyeleri baskı altına almalar, Öcalan üzerinden pazarlıklar, ulusal birliği bozmaya yönelik kurgular, Kıbrıs gibi ulusal davalardan ödün vermeye hazırlanmalar, gencecik subayları devlet kurucusunu andıkları için cezalandırmalar...
Hepsi ama hepsi bu hesaba dayalı.
Çok iyi biliyorlar ki harç bitti, yapı paydos. İki kere iki dört, gidiyorlar, gidecekler.“ ( Sayın Yazar Işık Kansu’nun 07. Aralık. Cumartesi günü Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınladığı TÜRKİYE’Yİ GERMENİN NEDENİ adlı köşe yazısının başıdır. Yazının tamamını okumanızı öneririm.)

Modern yüzyılımızda
Orta Çağ karanlığını yaşıyoruz,
Elektronik Zeka’mızla
insan olduğumuza şaşıyoruz.

Almış eline biri kavalı,
sürüyor bilinmez bir yere çocukları(*)
köyü farelerden kurtardığından
vede söz verilen mükafatı alamadığından?

Analar, babalar
-ve bizler, yani okuyanlar-
karşı çıkmıyorlar buna,
ne kavala nede kavalcıya.

Bir topal çocuk sadece,
-yani özürlü olan siz ve biz-
birde geride kalan ana ve babalar
kör-sağır-dilsiz.

Ama bir Yolcu var Han‘da,
gideceğini benim kadar biliyor;

„Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgârına.
Ey ufuklar diyorum, yolculuk var yarına.
Ayrılık görünmüşken yâr tutmuyor elimden.
Misafirim bugün ben, gurbet akşamlarına.“

Şarkısını söylüyor.

(BAHT; Farsçadan dilimize geçmiş olan bu kelimenin İki karşıt anlamı vardır; 1) Gelecekteki olayları kaçınılmaz bir biçimde belirleyen ilahî iradenin insan ve toplum için çizdiği yaşayış biçimi, Alınyazısı, kader, talih. 2) Şans. (Türk Dil Kurumu Sözlüğünden).

(*) FARELİ KÖYÜN KAVALCISI; Ortaçağ‘da Almanya‘nın Hamel Kasabasında geçtiği anlatılan efsanesidir.
(**) Giden bir yolcuya yazılmış olan EY YOLCU! şiir dizelerinin; Sayın Necmettin Halil Doğan’a ait DUR YOLCU(=asıl adı BİR YOLCUYA) olan şiiri ile uzaktan-yakından hiçbir akrabalığı yoktur. Güncel olması nedeniyle yinede okumanızı öneririm.