"sen güzel bir gökyüzü ol, güneşin seni bulur" diyor düşünür..
ve siz pırılpırıl bir göksünüz. güneş yolda emin olablirsiniz ...

ahhh çok teşekkür ederim şair...

biliyor musunuz ne kadar hassas bir konuya parmak bastınız..

elbette, şair, sanatçı, edebiyatçı, tiyatrocu, müzik adamı, vb. alanların insanı, yaptığı çalışmaların ve bu çalışmaların sonucunda ortaya çıkan eserlerinin izleyici/okuyucu kitlesiyle buluşması ve onların beğenilerine mazhar olmasıyla mutlu olur..

her yazar-çizerin kaygısı bu olmayıp, “beni anlayanlar anlasın, ilgi gösterilmese de umrumda değil” deyip sadece sanat yapmak için sanat yapmak da bir tercih olmakla birlikte, zamanında anlaşılmak oldukça iyi bir güdü oluşturur henüz yolun başında olanlar için.

Bir kaç şiir karaladım diye kendimi şair olarak görecek olsam, gerçek şairlerin yüzüne bakamam. Öyle iddialı değilim; yaparak/yaşayarak öğrenmedir bizimkisi...

sanatta star olmak gibi bir düşünceye karşı olmuşumdur hep. tiyatral yaşamımda, çok kötü bir oyunun, en iyi oyuncusu olmaktansa, harika bir oyunun figüranı, ya da perde arkasında da olsa, minik bir parçası olmayı yeğlerim hep.

mensubu bulunduğum tiyatronunun gerçekten ses getiren oyunlarının seyirciyle buluşturulmasının zorluğunu yaşarken, medyatik tiyatroların astronomik rakamlarla seyirciyle buluşması ikileminin acıtıcılığına isyanım olmuştur öteden beri..

Aynı şekilde, halkla ilişkilerini yaptığım kimi tiyatro festivallerinde, isimsiz ama inanılmaz içerik zenginliği olan oyunların tanıtım yetersizliği ya da popüler olamayışından seyirci ilgisi açısından hayal kırıklığı yaşayıp oyuna ve emek verenlere çok yazık olduğuna tanık oldum zaman zaman . fakat, içeriğine baktığınız zaman hiç birşey olmayan, sadece medyatik olmasıyla seyirci izdihamı yaşayan oyunlar gördüm bunun yanı sıra…

Popüler olmak, medyatik olmayı ve medyatik olmak da görünür olmayı gerektiriyordu. Görünür olup, söylemde bulunmayı, belki de çığırtkanlık yapmayı.. yani gerçek sanatçının asla yapmaya yeltenmeyeceği ve istese de yapamayacı şeyi yapmaktı popülerliğin bir yönü..
Hem sanatının hakkını verip hem de populer olan ve bunu gerçekten, yaptığıyla hakederler değil benim dile getirmeye çalıştığım.. onlara söylenecek ne olabilir ki güzel sözlerden başka..

Belki bu açmaza bir ışık tutabiliecek bir ölçüt; tarafsız olan, hakkı verilmiş başarıların küçük ödüllerle ödüllendirilmesi ve bunun bir referans kaynağı olarak duyuru ve ilgiyi arttırması iyi bir çözümdü.

Bu anlamda, site yönetimin gerçekten alkışa değer bir emek-değer yaklaşımıyla yapmış olduğu bir ödüllendirme çabası (uğur böceğiyle taçlandırılması) bu işleve sahip olması beklenirdi.

Ancak, sizin de yorumunuzda belirttiğinz gibi, bu taçlandırmaya rağmen, ıssız sokakların arkasında kalmanın, tenha karanlıklardan günyüzüne çıkamayışın nedenini “ya uğur böceğini haketmeyen bir çalışma olması ya da uğurböceği vb. övgülerin ilgi bulma açısından gerekli ve yeterli bir unsur olamayışı” olasılıklarında aramak gerekir.

Görünen o ki, bazen günyüzüne çıkamamak acıtıcı da olsa, -eğer o gerçekten bunu hakediyorsa- er ya da geç günün aydınlığı hakedenin üzerine düşebiliyor…

Tam bunlardan sonar ne diyebilirim ki?

Uğurlar olsun.. uğurlar olsun… uğurlar olsun..

JJJJ: