KAMELYALI KADIN
Yıkıldı yüreğinin duvarlarıı kamelyalı kadının..Kırmızısı,acının ve şehvetin taze çıkmazı....Kırmızısı,çocuksu kavgalarının rengiydi.Beyazıysa,kumsalda alevlere atlayan cesur izciler...Yaşam,aklının bulanıklığında yaşam saçlarının yumuşak alımlı kıvrımlrındaydı.Rüya mıydı başını yastığa koyduğund omuzlarına düşen kadifemsi dokunuşlar...Hiç istememişti adınıs iyah duvarlara kazımayı, hep tebeşir silikliğinde olmalıydı kusursuz sayfalarda mateminin figanı.VE sadece bi yüz kaldı geriye.Beyinlere çakılan.Kardelen savaşında bir kitap kapağında unutulan...
|