MESUT GÖNÜLTırmanıyor dalıma bu bir deli sarmaşık Dolunay vakti şimdi ne çizgi ne kırışık Gözlerin de gezinir bal süzmesi bir ışık Düştü karanlığıma ederken beni aşık İflah olamam gayrı ben bir aşk yorgunuyum Canım çıksa da inan çıkmıyor işte huyum Ne yandan ışık vursa gizlenemem ben buyum Kurusa da dallarım filiz verir toyluğum İnat yüklüdür aşklar yumruk gibi sıkılır Sana yalan demişler sanma her dağ çıkılır Sen sen ol da inanma yar dediğin yıkılır Körpecik umutların bir gün altında kalır Ne günaha yer kaldı ne boşluk var vebale Kapdan kaba boşalıp geçerken halden hale Bütün yollar karanlık seçilmeyen merhale N’olursun girme sakın bu bir ağır ihale Aklın varsa şimdiden zorla alın yazını Belli ki yememişsin zemheri ayazını Yalın kılıçla gezer aşkın olmuyor kını Yırtılır da yüreğin kimse duymaz sızını Kapımı çaldığın da atıyordu yeni tan Artık dönsen evine bak gün aşıyor kaştan Anlamadın yorgunum döndüm onca savaştan Topla esvaplarını çıkarma beni baştan Her gece karanlığa açılır bir kızıl gül Usulca indirilir ince ve siyah bir tül Kal şimdi uzaklarda ara sıra ister gül Kimseler gerekmiyor böyle de mesut gönül Hayrettin YAZICI |
Her ne kadar geç bir kutlamaysada sizi ve güzel şiirinizi tebrik etmek isterim.