şimdi burada durmalıyım.
tekrar başa geldim
evet,tekrar başa...
başla!
bilmiyormuş gibi
anlamıyormuş gibi.
farkı farklı olmayanda ararken yitirdiklerim,
kazanmak uğruna kaybedişi yeğler gibi
hep bir yanı mahçup
ve utangaç
o yarım öpücüklerin
acemi solukların altına saklanmış
canavarı uyandırmadan
ilk aşktan kalma
öpüşme deneyimleri...
oysa ağzım değmedi hiçbir ağıza!
dudaklarımda felçli hissedişler
hayatın bir noktasından bırakılmış
vahşi bir havyan misali
gittikçe keskinleşen;
yaşam ve ona dair bildiklerim,
o bir ağız sıcaklığı
ve bir dil değilmiş özgürlük
şehvetle ağzımın içinde kıvranan...
bu yüzden
ki hala esaretimdir hürriyet!

başla...
bir hiçmiş herşey...
tekrar başlamalıyım sona değdiğinde ellerim.
herşey bir hiçbirşey.
hiç!
aslında ben
denklemlerinde mantık aranmayan,
olgu ve karmaşalarını ertelemiş
bir piçim.

şimdi burada uyumalıyım...
kan-revan aklım-fikrim.
ve bir yardımı olmaz artık
tüm ertelediklerim adına
sızmak için
yarım şişe viskinin...
hep birilerine yada bir argümana
yaranmaktan bıktığım bu noktada,
batmalı bir an evvel özbenliğim!
poseidon’un ruhunda
yeniden yaratılmalıyım.
yada
yer ile yeksan olmalı bu biçareliğim!

...

şimdi burada durmalıyım...
tekrar başa geldim.
evet,tekrar başa...
başla!
bilmiyormuş gibi
hissetmiyormuş gibi.
tüm aptal rollerini toplamalı belleğim.
imitasyon hüzünleri
gerçeklerinden ayırabilmek için
senin bedeninde arınmalıyım.
evet!
seviş benimle.
uzak şehirlerimin arsız gecelerinde
pullarıma dokun...
yüzgeçlerime...
tenimdeki zehre dokun!
es vermeden herhangi iki nota arasında,
doğrularımı kurban ettiğim
sunaklardan birinde
seviş bedenimde.
ancak böyle dönebilirim başladığımı zannettiğim yere...
öteki yalın ve renksiz...
belki bu şekilde
bu kemikleşmiş kaderi değiştirebilir
ve ağır
ve hafif
ve silik
ve yorgun yüzümün diğer bir suretini
bulabilirim teninin meskun köşelerinde...
manası budur belki de hikayemin...

bir mitim aslında democles’in kılıcında...
heraklit’in mızrağında kan lekesi,
bir tavır horatius’un keskin mimiklerinde...
hayata karşı,
gogen’in fırçasından taşan her renkten
şarabın kırmızısı ile devinen,
büyük bir girdaba eşit duygusal şiddetim!
eşsiz esaretim,
şaibeli hayallerimle
işte,yine başladığım yerdeyim.
bu yüzden
ki hala esaretimdir hürriyet!


mayıs 2010-eKmeK aRası şaRaPNeL-iLker