aklından zoru olan tüm kelimeleri
topladım altarıma
ve seslendim kaderimden içeri,
eğer varsa mahşerin dört atlısı,
beni derhal almalı!

kötü senaryoların
beceri yoksunu oyuncusu sanki hayatım,
biri parmağını şıklatsın artık
tahammül sınırlarını zorluyor
içimde kıvranan ve çıkmaya hazırlanan garip şey!

akşam vakti keyifle kahve yudumlanan balkonları,
mesire ve piknik alanlarını,
parklarda aşıkların oturduğu tüm bankları
ve bana insan olmayı hatırlatan her ne varsa,
hepsini yıkmak istiyorum.
ben insan kaldıkça,
altında kalacağım bana atılan kazıkların!

bu ahraz çölde,
daha fazla ilerlemeye gerek yok.
hörgücümü yırttım kendi ellerimle.
inanmıyorum toplumunuzun faraziyelerine
terk edip gitmeli kendi kendimi benliğim!


haziRan 2011- iLker