**d/ur yüzümde;yokluğun**
dur yüzümde...
gece olsun esmer ellerin... bak adem çamuru bulaşmış ruhumun bedenine ve yalana tamah etmiş sesim, öylesine ki bu tamah dönmüyor dilim türkülerine... dur yüzümde... sezen aksudan çalıyor çünkü akşam gözlü bir esmer... dandik radyoma küstüm, kafam ellialtı, ruhum çarmıhında solumundan aşkına gelecek o son mızrağı bekliyor. kıptice telaşlar, yokluğun anlaşılmaz bir alışkanlık, çöl dürzileri küskün suya... d/ur yüzümde;yokluğun, yoksuldur kelebelerimin kanatları... insaf! çalma tırtıl olabilme şanslarını... Temmuzonbir-ay/yaş kelamlar ardından-iLker... |