SAATLER HAYATIN TAM DA GÖZÜNE VURUYORDU
Geceden karaydı asi rengi
Bedir olup saçamadan ömre ışığını, söndü Uzatmalarıydı yaşanan hayatın Debisine inerken Kaç dalga kırılıyordu üstümde kim bilir Saatlere bir kala durdu deli rüzgâr… Kahpe olan kadındı* İhaneti sürünmüş bedenine bir adam Sabaha karşı arşınlıyordu yine inini Nefesinde alkol Üzerinde ucuz parfüm kokusu Sessizliğin hâkimiyetinde Takıp maskesini Yine sualsiz Kucaklayarak doğan yeni günü Geceden kalan nefesini Üfleyip ‘’helaline’’ Bedenini aklayacaktı belki de Elinin kiriydi Yıkar Kalmazdı izi(!) Saatler beş geçiyordu ihaneti… Ve yine kadındı kahpe * Lal olmuş diliyle kadın Aforoz etmişti çoktan ruhunu anaforlara Anka’nın kanadından dinliyordu masalları Uygulamadan intifa hakkını Saati durmuştu bir kala deli rüzgâra Zamansızdı… Kahpe olan oydu yine* İhanetin kucağında bir çocuk Oyuncak küreği malası Sıvıyordu balçıkla Büyüklerin günahlarını Çocuk aklıyla hesap etmeden, Yağacak yağmuru Kopacak kasırgayı Saatler hayatın tam da gözüne vuruyordu… Canan Korkmaz 07.04.10 Ve her durumda suçlanan yine kadın…. |