Ayrılığın Adı Piton
sen gideli altmış gece geçti evridiyardan
işçinin emekçinin bayramı bugün ağaçlar çicek açtı kırlar yeşillendi kuşlar yuvasına döndü yalnız sen dönmedin sensizlik acı bir türkü söyleyemediğim ay doğar oğul bulutların ardından ... uykularımın başrol aktörüsün sabah kalktığımda hiç seçip hatırlayamadığım geceleri penceremden yıldızları seyrederken ninemin anlatığı üç saçağılı yıldızı arıyorum seninle oda gitti gökyüzünden... kar beyaz bulutlar dolanır uçurtmamın kanatlarına sonsuzluğun sayfasında yüzünü düşlerim böyle vedalaşmadan gitmek yakıştı mı sana doyulmaz muhabbetine hasret bakışlarım gülmek sıska bir çocuk gibi saklanbaş oyununda ayrılık günbe gün zor geliyor bana... mor kahkasını attı yüreğe ikibinon yolunu şaşırdı martın yedisinde akreble yelkovan sonbaharımın sarı odasında özlemim kamçılandı boğazımda yutkunamadığım hıçkırıklar dizili yüz düşünce gücü üretsem aklıma gelmezdi niye sevdiceğim yeşil ormanlarımı gazele çevirdin özlemim çığ gibi yanıyor kripton ayrılığın adını kurdum piton... 01-05-2010 Krefeld |