GECENİN RENGİ
Bu gece rüyamda cânanı gördüm;
Üzgündü; halinden dert yanıyordu: Dağınık saçını elimle ördüm… Baktım ki, kalbinden kan damlıyordu. O sonsuz emelim ağlarken sessiz, Bir ateş olup ta düştü içime: Melâli, bıraktı beni çaresiz; Hançer gibi battı ciğerlerime. Ellerimle sildim gözyaşlarını; Yanağına, bir de buse kondurdum: Umuda döndürdüm bakışlarını, Sinesinde bir volkanı söndürdüm. Aniden süslendi rüyamın ufku; Sonsuz bir menzile uçtu hülyalar: Gözlerim faltaşı, firarda uyku… Demek, bir kâbusmuş böyle rüyalar. Hasan DEMİRCİ |
Yaznasan uyuyamazsın
Ve böyle güzel şiirler dökülür kalemden
Tebrikler selamlar